υποκραδαίνομαι

Μ

(με αιτ.) ταράζομαι, ταλαντεύομαι λίγο («ὑποκραδαινόμενοι τοὺς λογισμούς», Θεοφάν.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < ὑπ(ο)-* + κραδαίνω «σείω, πάλλω, συνταράζω»].